Πάει τόσος καιρός από την τελευταία φορά που έγραψα στο ημερολόγιο μου, που σχεδόν ξέχασα πως γίνεται।
Κι εγω δεν ξέρω γιατι το θυμήθηκα! Ισως η μοναξιά, η μελαγχολία, η ανία
(ή η άνοια ) ποιός ξέρει...
Πολλά γεγονότα συνέβησαν μέσα σε δυόμιση περίπου χρόνια: γλυκά, γλυκόπικρα, πικρά, χαρούμενα,απογοητευτικά , απροσδόκητες καταστάσεις με άγνωστο μέλλων που ομως θέλουμε να πιστευουμε οτι θα ειναι θετικό।
Ειναι πολλά που θα ήθελα νά γράψω αλλά κατά βάθος φοβάμαι μήπως φανώ υπερβολική ή....
φοβάμαι να εκτεθώ...(;)