Εκει που νομίζεις οτι ολα χάνονται και δεν εχεις να περιμένεις τίποτε, κάτι μέσα σου ανάβει και λές οτι δεν μπορεί κάτι θα αλλάξει αρκεί νά το προσπαθήσεις.Τό πιό δύσκολο ειναι οταν την λύση πρεπει να την δώση άλλος και δεν αρκει η δική σου προσπάθεια.Οταν δεν μπορεις παρα να εισαι παρατηρητης και συνοδοιπόρος και συμπαραστάτης.
posted by paroussa at Δευτέρα, Ιουνίου 05, 2006
9 Comments:
Είπα να σου κάνω ποδαρικό! Καλως ήρθες!
Μπράβο, με πρόλαβε το μωβάκι. θα κάνω σεφτέ άλλη μέρα εγώ. είναι πολύ σημαντικό, παρούσα μου, να είσαι συμπαραστάτης ίσως και πιο σημαντικό από το να είσαι ο πρωταγωνιστής ενός ζητήματος. ο συμπαραστάτης σηκώνει τα βάρη αθόρυβα και δεν έχει την πολυτέλεια να λυγίσει και να σπάσει, γιατί σ' αυτόν βασίζονται. Θα περνάω από εδώ να με κερνάς καφεδάκι διαδικτυακά και να κάνουμε ωραίες κουβέντες. Καλή αρχή!
@ purple overdosa
Eισαι πολύ τρυφερός άνθρωπος.Αυτό φαίνεται και από τά γραπτά σου, με μιά επισκεψη στό μπλοκ σου.Σ΄ευχαριστω γιά το καλοσωρισμα.
@scalidi
Moυ κάνουν καλό τά λόγια σου.Σ΄ευχαριστω.Ελπίζω να τα λέμε συχνά.
θα τα λέμε. εγώ θα δηλώνω παρουσία πάντως -πλην των διακοπών μου- οπότε και θα κάνω αποτοξίνωση από το διαδίκτυο...
Καλημέρα! Ήρθα για το καφεδάκι που λέγαμε... Περιμένω το επόμενο ποστ σου
Σταυρούλα,χαίρομαι που με σκέφτεσαι.
θά ήθελα πραγματικά να σου κάνω ενα καφεδάκι.Όμολογω οτι αν δεν έβρισκα το μύνημα σου δεν θα έγραφα τίποτε.Ηταν και σήμερα μιά πολύ βαριά μέρα.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
το κειμενο μου βγήκε δύο φορές ,και ανορθογραφο το... μήνυμα!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home