Πέμπτη, Ιουνίου 08, 2006

Πονάει το κεφάλι μου, πονάει η ψυχή μου, πονάει όλο μου το κορμί. Ομως δέν μου φαίνεται.
Εκτός από μιά μελαγχολία που κάποιοι την περνούν γιά μιζέρια ή και για ιδιοτροπία, δείχνω
άνθρωπος μέ λυμένα προβλήματα. Φροντίζω ιδιαίτερα την εμφάνιση μου και γελάω πλατιά οταν η διάθεση μου το επιτρέπει. Προσπαθω να συνεχίσω την ζωη, μου γιατί δεν ειμαι μόνη, και περιμένω πολλές χαρές. Δεν στεναχωρίεμαι γιά τον εαυτό μου. Στεναχωρίεμαι γιατί ενας πολύ δικός μου και πάρα πολύ αγαπημένος άνθρωπος ειναι πολύ δυστυχής και δεν ζει ετσι οπως πραγματικά θα επρεπε γιά την ηλικία του. Και ενω ειναι ιδιαίτερα εφυής, δέν μπορει να αντιληφθει, οτι η λύση δέν μπορει να έλθει από μόνη της. Δυστυχως δεν μπορούμε να πουμε οτι
οπως μόνο του ηρθε το προβλημα μόνο του και θα φύγει. Ο χρόνος δεν ειναι πάντα σύμμαχος.

10 Comments:

Blogger Purple Overdose said...

Κάτι θες να πεις...Χμμ...Καλησπέρα...

9/6/06 1:49 μ.μ.  
Blogger scalidi said...

Παρούσα, εσύ να δείχνεις το δρόμο, αν ύπάρχει προς την επίλυση, αλλά δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο. δεν μπορείς να τον σύρεις εσύ τον άλλο εκεί. έχω πρόσφατο το παράδειγμα της καλύτερης μέχρι πρότινος φίλης μου, κατέστρεφε τη ζωή της, ήμουν εκεί και έκανα το παν για να τη βοηθήσω, αλλά δεν ήθελε. με απομάκρυνε και μένα. Μην απογοητεύσαι, στάσου δίπλα και όποιος θέλει θα πάρει το χέρι σου -ή τις κουβέντες σου- θα πιαστεί και θα βοηθηθεί.
Ενώ είμαι πολύ δυναμική και αποφασιστική δεν κατάφερα να τραβήξω τη φίλη μου από τη μιζέρια της, γιατί πολύ απλά δεν μπορούσα να πάρω για κείνη τις αποφάσεις και να δράσω.
Μη σε απασχολεί η ανορθογραφία και γω σήμερα κάτι έχω πάθει και αγράφω νευρικά. σημασία έχει να διαβάζονται τα κέιμενα

9/6/06 3:54 μ.μ.  
Blogger scalidi said...

όσο για το καφεδάκι, θα το κανονίσουμε μια μέρα, να το πιω από τα χεράκια σου. προς το παρόν πίνω το φραπέ του κυλικείου και είναι ψιλό-φαρμάκι

9/6/06 3:55 μ.μ.  
Blogger scalidi said...

Εδώ είμαι και πάλι. Καλημέρα! Καλώς σε βρήκα

13/6/06 12:06 μ.μ.  
Blogger paroussa said...

Mου κάνει πραγματικά εντύπωση που εχεις στό νού σου να περάσεις και από τό δικό μου σπίτι.
Αυτό το τριήμερο τό πέρασα στο σπίτι με συνάχι και ρίγη.Ετσι κατάφερα να τελειώσω την βιογραφία του Στίβ Τζομπς της Αppel.Oταν διαβάζει κανεις γιά τέτοιου μεγέθους επιχειρήσεις και επιχειρηματίες εμεις οι υπόλοιποι μοιάζουμε με τον περιπτερά της γειτονιας.(σίγουρα αστειεύομαι!).

13/6/06 10:04 μ.μ.  
Blogger scalidi said...

ο καθείς και η τύχη του -η οικονομική- παρούσα μου. να ξέρεις ότι από τον ψιλικατζή της γειτονιάς μου έπλασα έναν ολόκληρο μυθιστορηματικό ήρωα κι ας μην έχει κολοσσούς επιχειρηματικούς να διευθύνει. Φιλιά

14/6/06 1:27 μ.μ.  
Blogger scalidi said...

όποτε βρεις χρόνο, γράψε μας κάτι. μη σε ανησυχεί ο τρόπος, σημασία έχει να εκφράζεσαι, α μοιράζεσαι αυτά που σε απασχολούν. είμαστε εδώ ξαναλέω για να σε διαβάζουμε.

15/6/06 6:13 μ.μ.  
Blogger el-bard said...

Και οι πιο ευφυείς άνθρωποι κάνουν λάθη. Αυτοί κάνουν τα πιο χοντρά μάλιστα.
Πρέπει να φτάσουμε στο σημείο να αγαπάμε τα λάθη μας: είναι εμείς. Είμαι τα λάθη μου και τα σωστά μου, γι' αυτό είμαι εγώ. Εννοώ ότι αν κάνω ένα λάθος, ατό το συγκεκριμένο λάθος το κάνω γιατί είμαι εγώ.

24/6/06 12:19 π.μ.  
Blogger paroussa said...

Αργησα πολύ να διαβάσω το σχόλιο σου.
Ειναι πολύ αληθινό. Νομίζω οτι η συνέχεια θα σε δικαιώση.Κάποτε έρχεται ο καιρός που βλέπουμε αυτό που δεν θέλαμε να δούμε.

3/7/06 9:47 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

1/9/09 4:25 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home