Eπισκευών συνέχεια..
Δέν ειναι η πρώτη φορά που κάνουμε επισκευές στό σπιτι.(Διατηρητέα οικοδομή του '30).Κάθε φορά έλεγα αυτή θα ειναι η τελευταία. 'Ελα όμως που η μνήμη μου ειναι ασθενής και κάθε λίγο θέλω και κάτι να αλλάξω-βελτιώσω.Ξεχνώ οτι τά μαστόρια κανονίζουν την πορεία και τον χρόνο των εργασιών.Ξεχνώ την αναστάτωση που δημιουργειται αναπόφευκτα σε όλο το σπίτι.
Το καλό αυτή τη φορά ειναι οτι τα παιδιά δεν μένουν πιά μαζί μας.Ετσι η ταλαιπωρία περιορίζεται σ'εμένα και τον άνδρα μου (ή στον σύντροφό μου κατά το πιο σύγχρονο).
Η πρόοδος των εργασιών πάει σαν τον κάβουρα.Την πρώτη βδομάδα ξήλωσαν την παλιά εντοιχισμένη ντουλάπα,γιά να πάρουν τα σωστά μετρα.Την δεύτερη ο ηλεκτρολόγος πέρασε καινούργιες γραμμές. Σκαψίματα,μπάζα,σκόνη,βρωμιά μπρ!...Την τρίτη ο γυψοσανιδάς αποκατέστησε τις ατέλειες στούς τοίχους και στήν βεράντα. Είπαμε επι τη ευκαιρεία να διορθώσουμε κάτι τις και εκει.Αυτή την εβδομάδα περιμένω τον μπογιατζή και τόν πατωματά. Αν θα ειμαστε τυχεροί!