Κυριακή, Μαΐου 06, 2007

Μικρες απολαύσεις- αλλά τόσο σημαντικές !

Υστερα από πολύ καιρό σε ρυθμούς εξαντλητικής εργασίας και υποχρεώσεων, επιτέλους μιά Κυριακή χωρίς πρόγραμμα.
Ξύπνημα χωρίς βιασύνη. Ολα σε αργούς ρυθμούς.
Ξεκίνημα με μιά βόλτα στην παραλία με ποδήλατο. Ο καιρός καλός γιά τέτοιου είδους σπόρ.
Οι περιπατητές ακόμα λιγοστοί.
Ακολούθησε ανάγνωση της κυριακάτικης εφημερίδας μέχρι που αρχίσαμε να σκεφτόμαστε που θα φάμε.Το ενα μας έπεφτε μακριά, το άλλο πολύ τυπικό,το τρίτο......Στό σπίτι λοιπόν, με ό,τι μας βρίσκεται.Οχι πολλά, πρέπει να ομολογήσω, αλλά το βασικό που λέγεται ψωμί, το είχαμε.
Στην βεράντα λοιπόν,ενα ουζάκι με τα τελείως απαραίτητα, ηταν οτι καλύτερο θα μπορούσαμε να απολαύσουμε μιά κυριακή χωρίς έννοιες.
Σαν να είχε σταματήσει ο χρόνος!

4 Comments:

Blogger scalidi said...

Αχ, εγώ που ήμουν Κυριακάτικα στη δουλειά, ήταν σαν να απόλαυσα μαζί σας, αυτές τις τόσο μεγάλες και σπάνιες για τον τρόπο ζωής μας απολαύσεις, τώρα που διάβασα το κείμενο...Όμορφα...

7/5/07 7:11 μ.μ.  
Blogger paroussa said...

Aν ήξερες Σταυρούλα μου τι πίεση τράβηξα τόν τελαυταίο καιρό.....
Το να καταφέρω να μην σκέφτομαι τίποτα από αυτά που με απασχολούν είναι η μεγαλύτερη επιτυχία.

7/5/07 11:11 μ.μ.  
Blogger el-bard said...

Σταμάτα τον τον άτιμο το χρόνο, σταμάτα τον. Όχι για πολύ ούτε και για κάθε μέρα.
Μια στις τόσες, ας πούμε, μια στις πέντε, στις έξι ή δύο στις επτά. Σταμάτα τον. ΜΠΟΡΕΙΣ!!!

20/5/07 6:12 μ.μ.  
Blogger paroussa said...

Ναι, Λευτέρη, μπορώ νά τον σταματήσω.
Μαζί με τον ύπνο,( όσο μεγαλώνω και πιό δύσκολα)είναι τό μόνο πού μέ βοηθά νά συνεχίσω.
Διαφορετικά δέν βγαζει "άκρη" πουθενά.

20/5/07 8:23 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home